Wielcy nigdy nie śpią

Katarzyna J. Piotrowska

Jackson, Monroe, Allen, Madonna, King, Edison i ja – czyli dlaczego ludziom wielkim rzadko zdarza się spać spokojnie.

Bezsenność.Od miesięcy nie mogę spać. Starość to czy depresja – wszystko jedno. Leki, babcine sposoby i genialne rady wujka Google przegrały z kretesem. Nie da rady. Wszyscy śpią, a ja łażę, ćwiczę z Chodakowską, piszę, czytam, piję zieloną herbatę, oglądam telezakupy mango i nic nie jest w stanie zmusić mnie do drzemki wcześniej niż nad ranem. Próbowałam dosłownie wszystkiego, łącznie z szantażem emocjonalnym skierowanym w stronę własnego organizmu. Łącznie z histerią odgrywaną przed lustrem. Wszystko. Moja bezsenność jest uparta jak ja. Czyli będzie ciężko.

Po co spać, skoro można wynaleźć żarówkę

Podobno ludzie wielcy nie śpią. Thomas Edison na przykład uważał sen za stratę czasu. Twierdził, że to „dziedzictwo epoki jaskiniowców” i najwyraźniej odczuwał ogromny niesmak, kiedy zdarzyło mu się od czasu do czasu przyciąć komara. Nikola Tesla miał zresztą podobnie. Woody Allen twierdzi, że głównie dzięki bezsenności jest tak pracowity i regularnie tworzy nowe filmy. Saint-Exupéry dopatrywał się  w bezsenności piękna przynoszącego inspirację.  Ale to wyjątki. Marilyn Monroe z rozpaczy nad bezsennością popadała w coraz to poważniejszą depresję. I odwrotnie – w wyniku depresji wpadała w chroniczną bezsenność. Była nieszczęśliwa, tak jak nieszczęśliwe są setki kobiet, które wyczerpane kładą się spać, a jednak jakaś siła przez niemal całą noc nie pozwala im zmrużyć oka.

Nocą łatwiej

Ze mną nie jest jeszcze aż tak tragicznie. Kiedy nie śpię, piszę teksty, które może kiedyś tutaj opublikuję. Albo które znajdą się w książce, którą kiedyś wydam. O trzeciej, czwartej nad ranem jest zawsze najspokojniej. Ręka najmniej boli od pisania i zdania sypią się gładko. Wszystko do siebie pasuje. Kiedy nie śpię, czytam dobre książki. Bo w nocy łatwiej się wzruszyć. Nocą sztuka funkcjonuje zresztą według zupełnie innych reguł niż za dnia.

Czytam Cortázara. Położyłam się, nie chciałam czytać, ale pewno źle zrobiłam, bo nie mogłam zasnąć i znów się zaczęło to, co zawsze o tej porze; przestaje się nad sobą panować, różne okropieństwa wyłażą z kątów i wydają się realne, wszystko to, co się myśli, nagle wydaje się pewne i prawdziwe i nie można się od tego odczepić (…). Względny optymizm i radość życia zachowuję chyba tylko dlatego, że do mnie nocami przyłażą nie okropieństwa, ale wizje piękna, doskonałości, geniuszu, sukcesu. Mnie się nocą najbardziej i najdotkliwiej wydaje, że jest tyle piękna do odtworzenia i zbadania, i że jest tyle sposobów i recept na sukces, że nie mogę się powstrzymać od budowania planów. Nocami stawiam fundamenty moich marzeń, które kiedy wstaję, kiedy się budzę – wydają mi się śmieszne. A plany mniej wykonalne niż nocą. Właśnie dlatego mało sypiam.

bezsennośćMedia trąbią o gotowych receptach na sen: unikaj stresu, uprawiaj sport, nie jedz późno kolacji, patrz w jeden punkt, uprawiaj więcej seksu. Wszystko to jedna wielka bzdura i naprawdę nie wiem, czy komukolwiek to pomaga. Mało śpię, dużo się stresuję, jestem furiatką, mam kolosalne marzenia i wymagam od siebie więcej niż od niewolnika. Ale nie to powoduje, że nocą nie mogę zasnąć.

Uzależniłam się od tej wyjątkowej samotności w środku nocy, która mi szeroko otwiera oczy. Od tej samotności, która mi pozwala budować w sobie coraz silniejsze przekonanie, że jestem w stanie osiągnąć więcej niż wcześniej sądziłam. Nocami burzę wszystkie bariery, pozbywam się strachu i nawiedzają mnie coraz lepsze pomysły. Noce są magiczne. Przynajmniej te moje.

Słabo sypiał Edison, Tesla, Jackson, źle sypiała Monroe. Stephen King i Woody Allen też nie sypiają najlepiej. Ja i setki, tysiące innych kobiet też na co dzień walczymy z własnym organizmem i staramy się wymusić na sobie sen. Czy coś nas łączy? Może jakiś niepokój. Może nadmiar stresu. Może problemy psychiczne. Ale chciałabym wierzyć, że po prostu skłonność do marzeń. I że te męki bezsennych nocy naprawdę wyjdą nam kiedyś na dobre.

20 komentarzy

Ana 10 lutego 2014 - 17:58

Bezsenność? To chyba też jestem materiałem na geniusza, bo znam to od 10 lat :) Lubię Twoje pisanie. W tym 8 i pół jest coś wyjątkowego.

Odpowiedz
Katarzyna J. Markiewicz 10 lutego 2014 - 18:03

dzięki! wracaj tu :)

Odpowiedz
Lu 10 lutego 2014 - 21:03

zycie geniusza… ;)

Odpowiedz
Belcante 11 lutego 2014 - 12:01

Ja nie śpię od kilku lat, lekarze mówią, że to przez stres, ale jak ja mam niby unikać stresu pracując w mediach… koszmar, podziwiam Cie, bo ja nigdy do tego nie przywyknę i chyba nigdy nie bede o tym mówić z takim spokojem.. Zawsze liczę, że jak zmieni się pora roku, to może będzie lepiej. Tobie też tego życzę:*

Odpowiedz
.blanka 11 lutego 2014 - 13:33

Szczerze? Moim zdaniem Twój najlepszy tekst.

Odpowiedz
Katarzyna J. Markiewicz 11 lutego 2014 - 13:34

Dzięki!:)

Odpowiedz
Wrocławianka 12 lutego 2014 - 13:42

Kochana! Świetne teksty piszesz, mega motywujące! Czasami czytam je nawet po kilka razy, szczególnie jeżeli wpadam w „bezradność”, w kompletnego mini-doła. Mam prośbę! Możliwe, że już widziałaś (jeżeli nie, na pewno obejrzysz) film „Her”. Zrobisz jakąś recenzję? Jestem ciekawa Twojego punktu widzenia! Właśnie skończyłam Go oglądać. Smutny, bo taki prawdziwy. Czasami sama czuję się samotnie (a będąc w związku). Ba! nawet częściej, niż czasami…
Pozdrawiam!

Odpowiedz
Katarzyna J. Markiewicz 12 lutego 2014 - 22:25

Właśnie się do niego przymierzałam. Jasne, że tak – recenzja będzie! :) Pozdrawiam i zapraszam jak najczęściej:) Buziak

Odpowiedz
Katarzyna J. Markiewicz 12 lutego 2014 - 22:28

Zobaczę go piątek, w sobotę spodziewaj się tekstu:)

Odpowiedz
booksandmovies 13 lutego 2014 - 21:58

Widzę, że nie tylko ja uwielbiam ten czas samotnie spędzony w nocy, kiedy wszyscy wokół śpią i w końcu można oddać się swoim marzeniom i pasją. Pozdrawiam :)

Odpowiedz
anette 14 lutego 2014 - 11:19

nawet sobie na jednym cv rok temu napisałam „nocny marek: ;)

Odpowiedz
Katarzyna J. Markiewicz 14 lutego 2014 - 11:25

ciekawe na którym.. :D

Odpowiedz
Marek Publicz 1 kwietnia 2014 - 05:27

Czytanie żeby się nie stresować nie powoduje braku stresu :>. To co robisz w nocy (w myśl tego co napisałaś) to zwykłe samonakręcanie się które pewnie czasami przechodzi w gonitwę myśli… Kiedyś żeby się wyspać przy czymś takim robiłem alkoholowy reset co jakiś czas, ale przestał działać. Stłum emocje i myśli a sen przyjdzie. Nie, nie wiem jak to możesz zrobić, ale od jakiegoś czasu więcej śpię niż myślę po nocach bo mam więcej spokoju w sobie.

Odpowiedz
Endorfinka 19 października 2014 - 14:14

Napoleon też nie spał.
I ja, kiedy mam „dobry czas” i doba sama prosi się o wydłużenie ;)

Odpowiedz
Dominika 24 października 2014 - 08:39

Mój kochany Cioran też słabo sypiał:)
Noc jest twórcza jak widać na przykładzie Twojego tekstu. Nocą mózg się otwiera i wyłazi z niego wszystko to, co za dnia próbujemy ukryć. Przynajmniej ja tak mam.

PS. Lubię Cię czytać. Dobrze, że zawitałaś do CSu:)

Odpowiedz
Katarzyna J. Markiewicz 26 października 2014 - 20:28

to wielki zaszczyt przeczytać tak miłą recenzję od Panny Liberadzkiej! Dziękuję i mam nadzieję do zobaczenia niedługo!

Odpowiedz
putin1auto 18 stycznia 2015 - 14:03

Witam serdecznie troszkę poczytałem i powiem tak Jesteś z tej samej bajki.Nie znasz mnie ja próbowałem w piątek porozmawiać z Tobą spławiłaś mnie mówiąc , że nie mamy o czym gadać,ale nic się nie stało może zle mnie odebrałaś w tej czerwonej czapce i pomarańczowej deszczówce.kojarzysz

Odpowiedz
Katarzyna J. Markiewicz 18 stycznia 2015 - 20:34

obawiam się, że mnie z kimś pomyliłeś ;)

Odpowiedz
Anna 30 marca 2015 - 16:25

Dalej przeszukuję twoją stronę. I nie mogę wyjść z zachwytu. Tyle emocji, tyle prawdy, tyle podobieństwa. Łatwo o zawrót głowy od tej szczerości i prawdziwości.

Odpowiedz
Katarzyna J. Markiewicz 1 kwietnia 2015 - 20:22

dziękuję!

Odpowiedz

Zostaw komentarz

To może Ci się spodobać